2003 թվականին՝ Ադրբեջանի նախագահի պաշտոնում ընտրվելուց հետո, Իլհամ Ալիեւի առաջին քայլերից մեկը հոր սկսած «գործը» ավարտին հասցնելն էր: Նախիջեւանում վերջնականապես ոչնչացվեց հայկական միջնադարյան գերեզմանը՝ արվեստի գլուխգործոց խաչքարերով եւ նույն տեղում հրաձգարան կառուցվեց: Ալիեւն աշխարհին ասաց, որ թքած ունի իր վրա ու անելու է այն, ինչ ցանկանում է: Եվ աշխարհը հանդուրժեց:

2012 թվականի օգոստոսի 31-ին Իլհամ Ալիեւը հանցավոր համաձայնության եկավ Հունգարիայի ավտոկրատ վարչապետ Վիկտոր Օրբանի հետ եւ Բաքու վերադարձրեց հայ սպա Գուրգեն Մարգարյանին քնած ժամանակ կացնահարած եւ Հունգարիայում ցմահ ազատազրկման դատապարտված Ռամիլ Սաֆարովին:
Ավելին, նա պարգեւատրեց Սաֆարովին: Եվ աշխարհը հանդուրժեց:

2016 թվականի Ապրիլյան պատերազմից հետո Իլհամ Ալիեւը ապացուցեց, որ հատուկ վերաբերմունք ունի մարդակերների հանդեպ՝ նա պարգեւատրեց պատերազմի ընթացքում հայ զինվորին գլխատած սպային: Եվ աշխարհը հանդուրժեց:

2015 թվականի մարտին Իլհամ Ալիեւը հայտարարեց, որ «այսօր աշխարհում միջազգային իրավունքը չի գործում, միջազգային պայմանագրերն ընդամենը որեւէ արժեք չունեցող թղթի կտոր են»: Եվ աշխարհը հանդուրժեց:
 
2017 թվականի փետրվարին Իլհամ Ալիեւը հրամանագիր ստորագրեց իր կնոջը՝ Փաշաեւների ամենազոր կլանի փաստացի ղեկավար Մեհրիբան Ալիեւային Ադրբեջանի առաջին փոխնախագահ կարգելու մասին: Եվ աշխարհը հանդուրժեց:

Այս շարքը կարող եմ երկար շարունակել, բայց իմաստ չեմ տեսնում՝ միեւնույն է, դուք շարունակելու եք հանդուրժել՝ առաջնորդվելով «նա շան տղա է, բայց մեր շան տղան է» բանաձեւով:

Բայց մենք՝ հայերս, այլեւս չենք հանդուրժելու: Այս անգամ Ալիեւին պատժելու ենք այնպես, որ նա կկորցնի ոչ միայն Արցախը հետ բերելու հույսերը, այլեւ, հավանաբար, իշխանությունն իր երկրում:

Արա Թադեւոսյանը Մեդիամաքսի տնօրենն է: