Անահիտ Ադամյան

Անահիտ Ադամյան
Բանասիրական գիտությունների թեկնածու, պետական դասի խորհրդական 2-րդ աստիճանի

ՈՒրբաթ 22 Սեպտեմբեր 2023 12:28 Ֆադեյ Սարգսյան. Հայերը հավատում են իրենք իրենց 1999-ի մայիսին «Միասնության» շտաբը ԳԱԱ շենքում էր, ԳԱԱ նախագահը՝ «Միասնության» ցուցակով առաջադրվել էր ԱԺ պատգամավորի թեկնածու: Չգիտեմ՝ ուրիշ լրագրողներին ինչպես էր դիմում, բայց քարոզարշավի ընթացքում Ֆադեյ Սարգսյանը ինձ միշտ ասում էր… բալիկ ջան: Մտածում էի՝ անունս չի հիշում, հարմար դիմելաձև է, սխալվում էի, որովհետև խոսակցության ժամանակ և անունս էր հնչում, և ազգանունս: Մի անգամ նույնիսկ երկար ինձ բացատրում էր՝ ինչ երջանկություն է մարդկության նախահոր անունն ունենալ իբրև ազգանուն, իսկ երբ ասացի, որ մնում էր անունս էլ Եվա լիներ՝ ամբողջացնելու մարդկության սկիզբը երկու բառով, ի պատասխան ստացա ևս մեկ բացատրություն ու լիովին գիտական վարկած, որ ճիշտ կլիներ՝ անունս Լիլիթ լիներ այդ դեպքում:

ՈՒրբաթ 15 Սեպտեմբեր 2023 16:40 Կամո Արեյան. Երեւան՝ սկիզբ եւ վերջ Մասնագիտության բերումով մարդկանց հետ շատ հեշտ եմ ծանոթացել, եւ՝ շա՛տ մարդկանց, հետո նույնքան արագ ու հեշտ մոռացել եմ շատերին, երբ անհետացել են տեսադաշտից: Բայց կան մարդիկ, ում եթե նույնիսկ կյանքում մեկ անգամ եմ հանդիպել, հիշում եմ: Կամո Արեյանին ոչ թե մեկ, երեւի 101 անգամ եմ հանդիպել՝ աշխատանքի բերումով (պաշտոնական միջոցառումներն ունեն նաեւ հաճելի պահեր՝ հանդիպում ես մարդկանց, որ անընդհատ զբաղված են, եւ հավեսով զրուցում ես ամեն ինչի ու ոչնչի մասին), հանգամանքների ու պատահականության:

ՈՒրբաթ 1 Սեպտեմբեր 2023 15:58 Արա Սահակյան. Չի կարելի աշխարհ դուրս գալ՝ աշխարհից խռոված Ես նրան հաճախ էի հանդիպում Ազատության հրապարակում՝ անփոփոխ ջինսով ու դարչնագույն վոդոլազկայով (հայերեն՝ ջեմպեր): Նա անընդհատ բացատրում էր ու բանավիճում, ելույթներ հարթակից չէր ունենում, պտտվում էր մարդկանց մեջ ու շարունակ քթի տակ երգում: Միակը չէր: Շատերն էին քայլում ու դնդնում, բանավիճում ու բացատրում: Ու գուցե մոռանայի նրան, եթե չդառնար Գերագույն Խորհրդի փոխնախագահ: Արա Սահակյանին հանդիպեցի արդեն խորհրդարանում 1995-ին և նրա հետ հարցազրույցը ՙԵս մշակ եմ՚ վերնագրով տպագրվեց հունիսի 23-ին «Երկիր Նաիրիում»:

ՈՒրբաթ 25 Օգոստոս 2023 09:39 Կարապետ Ռուբինյան. Քաղաքականությունը պատասխանատվություն է մարդկանց ու սերունդների առջև Ես միշտ հաճույքով էի հանդիպում նրան՝ հանդարտ, հումորով ու ինտելիգենտ (այս բառի հայերեն լիարժեք համարժեքը չեմ գտել), հավասարակշիռ: Հարցազրույցներն էլ էի հաճույքով անում: 20-րդ դարավերջը ընդհանրապես խոստումնալից ժամանակ էր՝ անկախացել էինք, հաղթել էինք մեզ պարտադրված պատերազմում ու հավատում էինք, որ վերջնական է հաղթանակը, խաղաղությունն էլ՝ հավիտենական: Միամի՞տ էինք, թե՞ պրագմատիկ: Չգիտեմ: Բայց հավատում էինք մեզ ու մեր երկրին: Գուցե երիտասարդ էինք, գուցե անփորձ: Շեփորով հրապարակ ելած ժողովուրդը անվերադարձ պատմություն է, անվերադարձ ժամանակ ու անվերադարձ երկիր: Կարապետ Ռուբինյանի հետ այս հարցազրույցը 1995-ին էր (հունիսի 23-ին տպագրվեց «Երկիր Նաիրիում»):

ՈՒրբաթ 18 Օգոստոս 2023 12:07 Աշոտ Ոսկանյան. Կյանքը փոխվում է ֆանտաստիկ արագությամբ Աշոտ Ոսկանյանի հետ իմ պաշտոնական հաջորդ հանդիպումը 1999-ին էր, երբ նա Գերմանիայում ՀՀ դեսպանն էր, հարցազրույցը, որ տպագրվեց «Հայաստանի Հանրապետությունում», վերնագրել էի «Հայաստանի համար կարևոր է չուշանալը» (16.07.1999):

ՈՒրբաթ 11 Օգոստոս 2023 09:29 Աշոտ Ոսկանյան. Ո՞վ կարող էր 100 տարի առաջ ասել՝ ի՞նչ կլինի այսօր Ինձ միշտ հետաքրքրել են խելացի մարդիկ եւ իմ շրջապատում սովորաբար մեծամասնություն են եղել: Միշտ: 90-ականներին՝ հատկապես: Ստացվել էր այնպես, որ մինչ Ազատության հրապարակում փոթորկվում էր արցախյան շարժումը, ես … գիտաթեզ էի գրում ու խիստ սահմանափակված էի ժամանակի մեջ: Նյութեր հավաքելու համար, ինչպես բոլոր դիսերտանտները, ամեն օր գնում էի Հանրային գրադարան: Մինչեւ ժամը 6-7-ը, երեկոն պարտադիր Ազատության հրապարակում էր մթնում:

ՈՒրբաթ 4 Օգոստոս 2023 15:59 Ռուբեն Միրզախանյան. Գործարար մարդը պետք է անպայման հարուստ լինի, դա ազգի հարստությունն է, ազգային արժեք Չորրորդ կուրսում էինք սովորում՝ ավարտական: Լսարան մտավ բարձրահասակ, չափազանց սպիտակադեմ մի երիտասարդ ու հայտարարեց.-Բարև ձեզ, ես Ռուբեն Միրզախանյանն եմ, ձեզ գիտական կոմունիզմ եմ դասավանդելու:

ՈՒրբաթ 28 Հուլիս 2023 09:29 Սերգեյ Սարինյան. Պատմությունն անկռահելի է Մեր տանը միշտ եղել են նրա գրքերը (անգամ 3000-ից ավելի գրքեր գրադարաններին հանձնելուց հետո մի քանիսը պահել եմ)՝ մակագրված հայրիկիս կամ գրախանութից գնված: Այն շրջանում, երբ զբաղվում էի իմ առաջին մասնագիտությամբ (գրականագիտություն), բնականաբար, պարբերաբար կարդում էի նրա հոդվածները, թերթում գրքերը: Թեև տարիքին բնորոշ թերահավատությամբ էի վերաբերվում դոկտոր-պրոֆեսորներին (նրանք ինձ թվում էին երեկվա խոսքն ասող ու գրադարանների համար գրող), Սերգեյ Սարինյանին վերաբերվում էի հարգանքով:

ՈՒրբաթ 21 Հուլիս 2023 10:52 Ինչպես կորա անապատում Աժ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանը պաշտոնական այցով մեկնել էր Քուվեյթ և Բահրեյն: Այցը իրապես պատմական էր, որովհետև 2000-ականների սկզբին արաբական աշխարհը ՀՀ արտաքին քաղաքականության գերակայություններից չէր: Հրավերը արաբներից էր: Քուվեյթը հրաշալի էր՝ իր տոթով ու խառնիճաղանջով: Ես, որ մինչ այդ եղել էի Եվրոպայի մայրաքաղաքներում, դժվարանում էի ընկալել Էլ Քուվեյթի ճարտարապետությունը, ավելի ստույգ՝ ճարտարապետության եվրոպական ընկալումով բացակայությունը: Համենայն դեպս՝ 17,818 քառակուսի կիլոմետր տարածքով պետությունն ուներ 4 600 000 բնակչություն, տարածքը՝ անապատային, ամենաբարձր սարը՝ 250 մետր, կլիման չոր, +40 աստիճանը առօրյա է, երբեմն հասնում է մինչև +55-60: Անձրևները անհավանական շքեղություն են, ձյունը՝ եզակի հրաշք…

ՈՒրբաթ 14 Հուլիս 2023 16:33 Դերենիկ Աբրահամյան. Հայաստանն աստիճանաբար վերածվում է ծովափնյա քաղաքի՝ առանց ծովի Ես նրան հանդիպել եմ կյանքում մեկ անգամ՝ 2000-ի մայիսին: Հարցազրույցի համար ինքը եկավ խմբագրություն: Գիտեի, որ ապրում է Մոսկվայում, ինձ ներկայացրել էին որպես ոչ միայն գիտնական՝ հոգեբան, այլև՝ քաղաքական ու հասարակական գործիչ, որ աշխատանքի բերումով կարճ ժամանակով Երևանում է:

ՈՒրբաթ 7 Հուլիս 2023 16:19 Արամ Աբրահամյան. Լրագրող նիխտ պոլիտիկա Եթե որևէ մեկը պնդի, որ ճանաչում է Արամ Աբրահամյանին, չհավատաք: Չէ, իհարկե, բոլորս, կամ համարյա բոլորս նրան գիտենք իր հոդվածներից, գիտենք իբրև հեռուստալրագրող՝ տարբեր հեռուստաընկերությունների եթերից հեռարձակվող հաղորդումներով ու հարցազրույցներով, բայց դա չի նշանակում ճանաչել մարդուն (քանի՞սս գիտենք, որ նա … երաժշտագետ է, ոչ թե լրագրող՝ մասնագիտությամբ ու նույնիսկ երգեցողություն է դասավանդել Դդմաշենում ու գրել «Գերմանական կվինտետ» գիրքը): Արամ Աբրահամյանին անհնար է ճանաչել, որովհետև նա, մնալով նույնը՝ անվերջ փոխվում է: Հանդգնում եմ պնդել, որ նույնիսկ ինքն իրեն չի ճանաչում ու չի հանդիպում՝ օրվա մեջ հասցնելով ամեն տեղ լինել, բոլորին հանդիպել, անգամ գրել ու… կարդալ ուրիշների գրածը: Թեպետ՝ հայտնի է՝ լրագրողներն իրենց գրածից բացի ոչինչ չեն կարդում, խմբագիրներն էլ՝ իրենց թերթից…

ՈՒրբաթ 30 Հունիս 2023 09:44 Հակոբ Ավետիքյան. Հայաստանում շատ քիչ մարդիկ եմ ճանաչում, որ մտածում են տնտեսապես հզորանալու մասին 1991-ին «Ազգը» հախուռն մտավ հայ լրագրության ասպարեզ ու դարձավ որոնվող թերթ, թեպետ 90-ականներին թերթի պակաս չկար՝ շաբաթը մեկ նոր թերթ էր հայտնվում: Ճիշտ է՝ ամսվա վերջին նաև անհետանում էր, բայց գլխապտույտ բազմազանության մեջ չէր էլ նկատվում: «Ազգը» մնաց: Նույն խմբագրով՝ Հակոբ Ավետիքյան: Ես չգիտեմ՝ քանի՞ հարյուր, թե՞ հազար լրագրող է 32 տարվա մեջ իր մասնագիտական կենսագրության մեջ գրել «Ազգ» օրաթերթի անունը, կամ գոնե մեկ անգամ հրապարակվել «Ազգ»-ում:

ՈՒրբաթ 23 Հունիս 2023 16:40 Մուշեղ Միքայելյան. Հայ մարդը հայոց հողի վրա է հայ Մենք ընկերներ, առավելևս գաղափարակիցներ չենք եղել, բայց Հայաստանում եղել են ժամանակներ, երբ ոչ ընկերներն ու ոչ գաղափարակիցները հաճախ հանդիպում ու հաճույքով շփվում էին միմյանց հետ՝ առանց հրաժարվելու իրենց տեսակետներից: Մուշեղ Միքայելյանը դաշնակցական էր, ինչպես շատ այլ ՀՅԴ-ականներ, որոնց հետ ունեի աշխատանքային հարաբերություններ՝ հարցազրույցներ էի անում, հանդիպում տարբեր միջոցառումների ժամանակ, ու, իհարկե, Ազգային ժողովում: Կուսակցական պատկանելությունը նշանակություն չուներ: Եթե դու լրագրող ես, շփվում ես բոլոր կուսակցությունների բոլոր անդամների հետ, եթե նրանք նման ցանկություն ունենում են: Մուշեղ Միքայելյանը ոչ միայն համաձայնում էր հարցազրույցներ տալ, այլև «Ազատամարտում»տպագրում էր իմ հոդվածները՝ հիմնականում մասնագիտական թեմաներով, քաղաքականությունը երկուսս էլ շրջանցում էինք՝ հասկանալի պատճառներով: 1994-ի նոյեմբերի 18-ին «Երկիր Նաիրիում» տպագրված «Ես իմ գործում տեր եմ» կամ՝ չտրված հարցեր»վերնագրով հարցազրույցը միակը չէ, պարզապես առավել ամբողջական է:

ՈՒրբաթ 16 Հունիս 2023 09:23 Ինչպես հանդիպեցինք Սիլվիո Բեռլուսկոնիին 2004-ի մարտի 31-ից ապրիլի 8-ը ԱԺ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանի գլխավորած պատվիրակությունը պաշտոնական այցով Իտալիայի Հանրապետությունում էր:

ՈՒրբաթ 9 Հունիս 2023 17:56 Մնացական Զոհրաբյան. Իշխանություն լինելու համար մամուլը միայնակ չպիտի լինի Իմ երիտասարդության օրերին «Ավանգարդում» տպագրվելը պատիվ էր: Թերթերն էլ այդքան շատ չէին՝ «Սովետական Հայաստան», «Ավանգարդ», «Հայաստանի ֆիզկուլտուրնիկ», «Հայրենիքի ձայն», ռուսալեզուները հիմնականում միութենական էին՝ «Տրուդ», «Պրավդա», «Կոմունիստ», «Կոմսոմոլսկայա պրավդա»… Բաժանորդագրվում էինք համարյա բոլորը, նաև ամսագրերը՝ «Գարուն», «Հայաստանի աշխատավորուհի», «Գիտություն և տեխնիկա»… Ես բաժանորդագրվում էի նաև այլ ամսագրեր՝ «Экран», «Юность», «Иностранная литература»…

ՈՒրբաթ 2 Հունիս 2023 16:57 Ինչպես հուղարկավորեցինք Յասեր Արաֆաթին 2004-ի նոյեմբերի 11-ին վերադարձել էինք Ֆրանսիայից՝ Փարիզ, Մարսել, տասնյակից ավելի հանդիպումներ՝ ահավոր հոգնածություն: Աժ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանը անխախտ սովորություն ուներ՝ բոլոր երկրներում հանդիպել հնարավոր բոլոր պաշտոնյաների հետ ու անպայման ինչ-որ համաձայնագիր ստորագրել: Երբեմն հանդիպումների միջեւ անգամ կես ժամ չէր լինում, որ հասցնես մեկը գրել՝ մինչեւ մյուսը:

ՈՒրբաթ 26 Մայիս 2023 12:58 «Հայաստանի Հանրապետություն»-1990-2023 Երբեք չէի մտածի, որ ինչ-որ մի օր էպիտաֆիա եմ գրելու … «Հայաստանի Հանրապետության» համար: Ինչ-որ իմաստով՝ իմ կյանքի ու բոլորի կյանքի, որ երբևէ աշխատել են պաշտոնաթերթում, որ երբևէ կարդացել են… Իմա՝ ոչ միայն «Հայաստանի Հանրապետության», այլև՝ Հայաստանի Հանրապետության:

ՈՒրբաթ 19 Մայիս 2023 16:36 Այդին Մորիկյան. Կյանքը զբաղմունք գտնելու փնտրտուք է Երբ Այդին Մորիկյանը դարձավ «Հայաստանի Հանրապետութիւն»-ի խմբագիրը, մեկ շաբաթ առաջ ես էլ նշանակվել էի «Հայոց լեզուն և գրականությունը դպրոցում» ամսագրի խմբագիր (որ հետո վերանվանեցի «Մայրենի»): Պարբերաբար զանգահարում էինք միմյանց՝ գործով ու հենց այնպես, ընդհանուր հետաքրքրություններն ու տեսակետների ընդհանրությունը մեզ մտերմացրեց:

ՈՒրբաթ 12 Մայիս 2023 15:21 Այդին Մորիկյան. Ես ծայրահեղությունների մարդ եմ կյանքում Այդին Մորիկյանին առաջին անգամ տեսել եմ 1988-ին, «Ավանգարդի» իր նեղլիկ ու երկարուկ աշխատասենյակում: «Արմենպրեսում» աշխատող ընկերուհուս՝ Ռիտա Զոհրաբյանի, խորհրդով ինչ-որ հոդված էի տարել («էս գրածդ միայն մեկ խմբագիր կտպի՝ Այդին Մորիկյանը» հիմնավորումով), որ վերնագրել էի «Մենք ենք մեր սարերը»: Առանց ստորակետի, հոդվածի ամբողջ տրամաբանությունը թելադրում էր, մենք պիտի մեզ օգնենք, մեր պաշտպանները մենք ենք, իմա՝ մեր սարերը մենք ենք:

Լրահոս

Արտաքին քաղաքականություն | Սեպտեմբեր 26, 2023 19:25
Շառլ Միշելի գրասենյակը մեկնաբանել է Գրիգորյանի եւ Հաջիեւի հանդիպումը

ԼՂՀ | Սեպտեմբեր 26, 2023 18:11
ԿԽՄԿ. Պայթյունից տուժած հարյուրավոր մարդիկ հրատապ օգնության կարիք ունեն

ԼՂՀ | Սեպտեմբեր 26, 2023 17:48
Եվրահանձնաժողովը «զանգվածային գաղթ» է կանխատեսում դեպի Հայաստան

Անահիտ Ադամյան - Mediamax.am