Նարինէ Վարդանեան - Mediamax.am

հայերեն | русский | english
Նոյեմբեր 27, 2025
Նարինէ Վարդանեան
Նարինէ Վարդանեան
Լրագրող
Մեր պատասխանատվության բաժինը Կանգնած ենք շրջանաձև։ Յոթերորդ դասարանի աղջնակը, որ շիկնում է ամեն հարց տալուց առաջ և հետո, դպրոց այցելած հյուրերից մեկի պատասխանից հետո ասում է.-Առաջ Ձեր պատասխանից կբարկանայի ու կվիճեի, բայց հիմա մտածում եմ՝ սա էլ է հետաքրքիր տեսակետ, արժե մտածել դրա շուրջ։ Ինչպես ընկեր Հ.-ն է սովորեցրել։Ընկեր Հ.-ն նրանց ֆիզիկայի ուսուցիչն է։
Հաղթահարելով մոռացումի վախը Ես դիտում եմ Արցախի Քաշաթաղի իմ գյուղ Վաղազինի իմ տան կապույտ-սպիտակ պատուհանից երևացող տեսարանը, ես դիտում ու լուսանկարչական ապարատի օգնությամբ 100-րդ անգամ ֆիքսում եմ նույն կադրը՝ Սյունիքի սարերի մուգ ու բաց ուրվագծերով հաղթանդամ մեջքը։
Մի բուռ սեր Լիսապեծի արեւը վառում էր: Էմոն մոշ քաղելու համար նախատեսված պլաստմասե շիշը՝ վզից, հեւքը՝ կրծքից կախ՝ Շինի գլուխը հասավ: Դիմացի բլուրը երկու ճամփով էր բաժանվում, ձեռքը տարավ ճակատին, նայեց՝ աջ տանող ճամփի առաջին թփերին մոշը կարմրին էր տալիս, հասած չկար. «Իսանահոտ ա կյալիս, ինձանից առաջ ստեղով մոշ քաղող ա անց կցել»,- մտածեց Էմոն: Ու քայլեց ձախ:
Գլխով փափուկ ասֆալտին. քաղաքը՝ գետնի տակ Սա ընդհատակյա Երեւանն է. այստեղ սպառվում է ահռելի քանակությամբ գարեջուր ու ահռելի քանակությամբ տաղանդ:
Մեծացնելով հայրենիքի չափերը. Ջաջուռ Գնացքն ուշացավ: Եկավ սովորական, մի քիչ անմխիթար, մի քիչ հոգնած, բայց ուշացավ համերգից: Գյումրի հասանք գիշերվա կեսին, հասանք համերգի վերջում, մի քիչ տխրեցինք, հետո հիշեցինք, որ մենք, ախր, Գյումրու գնացքը համերգի համար չէինք նստել, ուղղակի հաշվել էինք աշխատավարձից մնացածն ու վազել կայարան` շնչելու «սրտիդ մեջ տեղավորվող» հայրենիքն ուրիշ անկյուններում:
«Գեւը». իմ «գեւակերպ» հայրենիք «Երբ չարանում եմ, հիշում եմ, որ, երբ գաս, ինձ չես սիրի այսպիսին։ Աստծուց մի կտոր բարություն եմ խնդրում, որ դարձիդ չամաչեմ, ու որ ճանաչես ինձ։
Ճանաչիր, որ սիրես. մարդարշավ
Ես դու եմ, ու Արցախը Հայաստան է -Իմ ինչի՞ն ա պետք ձեր Ղարաբաղը, ինչի՞ս ա պետք։ Դու լավ ղարաբաղցի տեսած կա՞ս, վատն են սաղ, լավը չեն։
Կրթություն ստանալու երեխայի իրավունքն ու «3D» մոդելը - Բոլո՜ր նրանց, ում որ հոգին վառվում է վառ, - Բոլո՜ր նրանց հոգիներին արեւավառ,
Ապրեցնելով ազատագրված հողը - Սրանից տասնվեց տարի առաջ, աղջիկ ջան, էս էլ չկար. լույս չկար, մեքենա չկար, բան չկար: Սաքոս որ ծնվեց, գյուղում մի քանի կանանցով էինք: Տատմեր չկար…
Գնալ՝ դասավանդելու սէրը Ցեխի մեջ կորած սապոգներիս տակ ճռճռում է հեւքը, կարմիր մազերիս փունջը լցվում է աչքերս ու աշխարհի ամենամաքուր քաղաքի կենտրոնում լաց եմ լինում` ինչու պիտի նրանք չապրեն, ինչու չեն ծիծաղում, ինչու նամակներ չեն գրում...
Լրահոս

Հայաստանն ու աշխարհը | Նոյեմբեր 27, 2025 00:02
Ջենսեն Հուանգի «չիպային միջնորդությունը» Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ

Հատուկ ռեպորտաժներ | Նոյեմբեր 26, 2025 17:45
«Գիշերվա դիրեկտոր» Սամվելը՝ կյանքի ու մահվան մասին

Երեւան | Նոյեմբեր 26, 2025 15:51
Բաղրամյան պողոտայի մի քանի հատվածում կարգելվի մեքենաների կանգառը
Մեր ընտրանին
Մեր մասին | Կապ | Օգտագործման կարգ  | Գովազդ
Quality Sign BW
Design by Balasanyan designbureau
© Copyright Mediamax Media Company LLC 1999 -2025
​
​