Տաթեւ Փարսադանյան. “Սերը և սեխնոլոգիաները” - Mediamax.am

1861 դիտում

Տաթեւ Փարսադանյան. “Սերը և սեխնոլոգիաները”


Տաթեւ Փարսադանյան. “Սերը և սեխնոլոգիաները”
Տաթեւ Փարսադանյան. “Սերը և սեխնոլոգիաները”

 Օնլայն սիրավեպերի մասին կարելի է մի ամբողջ գիրք գրել,քանի որ այժմ դա շատ  արդի է: Այն թե ինչպես են վիրտուալ ծանոթանում,հանդիպում և սիրահարվում  դա այնքան էլ վատ չէ մի գուցե և շատ շատ մարդանց համար հիանալի է:Բայց այն թե ինչպես է տասնմեկ-տասներկու տարեկան աղջիկ սրտատրոփ սպասում մեկին,որի ռեալ կյանքի ու արտաքինի մասին պատկերացում անգամ չունի:Ըստ իս դա նորմալ չէ:

 Հիշում եմ նրան …

 Նրա անունը Էմիլի էր: Այնքան գեղեցիկ,փոքրիկ մի աղջնակ էր: Խարտյաշ էր և սպիտակամորթ, ուներ մեց աչուկներ, որոնք լցված էին հավատով` մեծ հավատով կյանքի հանդեպ:

Օրերից մի օր նա պատահաբար իր հեռախոսը միացնում է համացանցին: Գրանցվում է այդ ժամանակների համար ամենամոդայիկ կայքերից մեկում: Գրեթե մեկ շաբաթ նա  ստուգելիս իր էյը այն դատարկ էր գտնում: Սակայն մի օր նրա էյին նամակ է հայտնվում: Նամակի տողերը բախկացած էին հետաքրքիր կոմպլիմենտներից և ծանոթանալու առաջարկից:Փոքրիկ աղյկա մոտ առաջանում է տարրօրինակ մի զգացում,նա սկսում է ուսումնասիրել նամակի հեղինակին:Մի տղա էր կապուտաչյա, շիկահեր և ներկայացավ որպես ֆրանսահայ: Տղայի ոչ այնքան երկար չարչարանքների արդյունքում փոքրիկ Էմիլին զրույցի է բռնվում նրա հետ: Տղան ներկայանում է որպես Գոռ և պատմում իր ակումբային կյանքի ու աշխատանքի մասին: Էմիլին գնալով ավելի ու ավելի է հիանում նրանով, քանի որ նա այդպիսի մի ասպետ փնտրել է միայն ֆիլմերում: Ժամանակի ընթացքում նրազ գացմունքների ավելի ու ավելի էին խորանում: Մինչև մի օր Գոռը պատմում է իր Հայաստան գալու որոշման մասին և նրան հանդիպման հրավիրում: Հանդիպմանվայրը` Կասկադ:

Ահա և մոտենում է այն օրը, երբ մեր փոքրիկը հանդիպման կգնար իր երազանքներ իարքայազնի հետ: Ցանկանում եմ նշել, որ այս ամբողջ ժամանակ նա ապրում է մեկուսացած իր շրջապատից և առանձնացած ընկերներից` տարված միայն Գոռով:

Տեղի ունեցավ հանդիպումը, որը ջնջեց աղջնակի բոլոր երազանքները: Կփորձեմ բացատրել թե ինչու: Հանդիպման է գալիս ցածրահասակ, վարդագւյն այտերով, բռի մեկը: Դա այդքան փոքր աղջկա համար շատ խոր ըհիասթափություն էր: Ասես կոտրվում են նրա բոլոր երազանքները մի վարկիանում: Նրա ծանր վիճակը առանց չափազանցելու տևում է երեք տարի: Ժամանակի ընթացքում նա մոռանում է այդ մեծ հիասթափության ցավը, սակայն իր հետագա կյանքում ունենում է մի կարգախոս <<ԵՐԲԵՔ ՉՎՍՏԱՀԵԼ ԶԳԱՑՄՈՒՆՔՆԵՐԸ ՏԵԽՆՈԼՈԳԻԱԿԱՆ ՆՈՐԱԳՈՒՅՆ ԼՈՒԾՈՒՄԵՐԻՆ...>>




Մեր ընտրանին