Երկար ժամանակ է անցել 2004թ-ի ֆուտբոլային օրացույցի հերթական մի խաղից, որը, սակայն, այժմ ինձ համար առավել քան խորհրդանշական է թվում: Այդ հիշարժան խաղում Դոնեցկի Շախտյորն ինձ համար անցանկալի մի հակառակորդ էր միայն, որը վստահորեն հաղթանակ տարավ Փյունիկի նկատմամբ:
Կարճ ժամանակահատվածում, սակայն, Շախտյորը հսկայական վերափոխման ենթարկվեց` փոխելով թե’ իմ վերաբերմունքը ամենանվիրական աստիճանի, և թե’ ողջ Դոնեցկ քաղաքի ընդհանուր մթնոլորտը, երբ մի ամբողջ քաղաք արթնանում և վառվում է նարնջագույնի ամենահարազատ երանգներով: Ո’’րն է Դոնեցկյան մի ակումբի իմ այդքան նվիրվածության պատճառը. հարց, որն ինքս ինձ մեկ անգամ չէ որ տալիս եմ: <<Բոլոր Սահմաններից Դուրս>> երգում են Շախտյորի կարգախոսներում; Այս խոսքերն ավելին են Շախտյորի և ինձ համար, քան կարող եմ ողջ ապրումներիս նկարագրման անվարժ փորձ անել: Եվ այս նվիրումն իր առավելագույն մարմնավորումն է ստանում, երբ բազմահազարանոց Դոմբաս Արենայում հնչում է մեր <<Սուսերով Պարը>>, խաղում և փայլում է իր հիանալի խաղով մեր Հենրիխ Մխթարյանը:
Հենրիխի մուտքով նոր զարգացման թափ առնող այս ակումբ` այլևս Շախտյորի տպավորիչ և արագ խաղն անբաժալիորեն կապվում է հայ ֆուտբոլիստի հետ: Ողջ հայությունն արդեն իր ֆուտբոլային ազդեցիկ դեսպանն ունի եվրոպական ֆուտբոլում, և ամբողջ աշխարհում արդեն հայկական ֆուտբոլը դառնում է բարձր գնահատանքի արժանի: Այո, քանի որ, համոզված եմ, Շախտյորում Հենրիխից հետո դեռ փայլելու են հայ երիտասարդ ֆուտբոլիստներ:
Զարգացման նոր թափ առնող այս ակումբ Մխիթարյանի մուտքից հետո թիմի տպավորիչ և արագ խաղն անբաժալիորեն կապվեց հայ ֆուտբոլիստի անվան հետ: Ողջ հայությունն արդեն իր ֆուտբոլային ազդեցիկ դեսպանն ունի եվրոպական ֆուտբոլում, իսկ հայկական ֆուտբոլն ամբողջ աշխարհում դառնում է բարձր գնահատանքի արժանի: Համոզված եմ, Շախտյորում Հենրիխից հետո դեռ փայլելու են հայ երիտասարդ ֆուտբոլիստներ: Այսօր Չեմպիոնների Լիգայում մեզ տեսնում ենք ի դեմս հրաշալի խաղով ներկայացող այս ակումբի: Չելսիի, Յուվենտուսի կամ եվրոպական ցանկացած այլ Գեր-Ակումբի չզիջող Շախտյորն անկասկած հաստատում է ամենաբարձր տիտղոսներին հասնելու իր հնարավորությունները, իսկ Հենրիխն այդ հրավառության անբաժանելի մասնիկն է:
Հավատացած եմ` այնտեղ` Դոնեցկ քաղաքի շունչը դարձած Դոմբաս Արենայում, հերթական հիշարժան խաղից հետո բազմահազարանոց հանդիսատեսից յուրաքանչյուրն իր համար այլևս աննպատակ կգտնի այս հարցի պատասխանը, քանի որ չսիրել այս ակումբը չի կարող:
