Կարո Արմեն. Նոր Հայաստանը կօգնի նաեւ Նոր Սփյուռք կերտել - Mediamax.am

exclusive
22527 դիտում

Կարո Արմեն. Նոր Հայաստանը կօգնի նաեւ Նոր Սփյուռք կերտել

Կարո Արմենը
Կարո Արմենը

Լուսանկարը`


2018 թվականի մայիսի 27-ին Լոռու մարզում կայանալու է «Հայաստանի մանուկներ» (COAF) հիմնադրամի ՍՄԱՐԹ կենտրոնի բացումը: Բացումից առաջ Մեդիամաքսը զրուցել է COAF-ի հիմնադիր եւ նախագահ Կարո Արմենի հետ:

 

- ՍՄԱՐԹ կենտրոնի բացումը մի քանի օրվա հարց է: Ի՞նչ եք զգում այդ կարեւոր միջոցառմանն ընդառաջ:

 

- ՍՄԱՐԹ-ի գաղափարը ծնվեց մոտ երկու տարի առաջ: Այնուհետեւ կատարելագործեցինք այն՝ երկու կարեւոր բաղադրիչով: Առաջինը ՍՄԱՐԹ-ի նախագծումն էր, իսկ երկրորդը՝ կենտրոնի բովանդակությունը՝ ի՞նչ է անում այդ կենտրոնը, ինչպե՞ս եւ ինչո՞ւ: Այն, ինչ կներկայացվի հանրությանը մայիսի 27-ին, մեծ ջանքեր է պահանջել: Մենք ոչ պաշտոնապես գործարկել ենք ՍՄԱՐԹ-ը՝ որոշ ծրագրերով, որոնք պաշտոնական բացումից հետո կշարունակվեն արագացված տեմպով:

 

ՍՄԱՐԹ -ի գաղափարն առաջացավ երկու շարժիչով: Առաջինի միջոցով մենք համոզվեցինք, որ կարող ենք շատ ավելի արագ ընդլայնել մեր ջանքերը Հայաստանի գյուղական համայնքներում: Հասկացանք՝ ինչպե՞ս կարող ենք 44 գյուղերում իրականացվող 14 տարվա աշխատանքից հետո շատ արագ հասնել, ասենք, բոլոր 900 գյուղերին: Ահա, թե ինչու SMART-ը գործարկվեց. այն մի հանգույց է, որն ապահովում է կապը տարածաշրջանի հետ՝ 50 համայնքներ, ավելի քան 100 000 մարդ: Միտքը հետեւյալն է՝ եթե մենք կարողանանք արագ տեմպերով երկրի ողջ տարածքում սա կրկնել 10-15 անգամ, ապա գյուղական Հայաստանը «դրախտ» կդառնա:

 

Դրանից հետո մենք ասացինք՝ «ինչպե՞ս ենք դա անելու»: «Ինչպես»-ը շատ կարեւոր է: Այն օգնեց հասկանալ, թե ինչպես ենք իրականացնելու ՍՄԱՐԹ-ում նախատեսված ընդարձակ ծրագրերը, որոնք պետք է բարձր չափանիշներ սահմանեն, ընդլայնեն մեր երիտասարդների մտահորիզոնը, որպեսզի նրանք կարողանան մտածել եւ երազել մեծ գաղափարների մասին (think big):

 

Վերջին 100 տարիների ընթացքում հայերը բազմիցս տուժել են բնածին եւ մարդածին տարբեր աղետների պատճառով, եւ դա ստիպել է մեզ նեղ մտածել: Այժմ ընդարձակ մտածելու ժամանակն է: Կարծում եմ, վերջին մի քանի շաբաթների իրադարձությունները լրացուցիչ խթան կհանդիսանան:

 

- Հատուկ սիմվոլիզմ տեսնում ե՞ք այն բանում, որ ՍՄԱՐԹ-ի պաշտոնական բացումը տեղի կունենա այն երկրում, որն անվանում ենք «Նոր Հայաստան»:

 

- Կարծում եմ, դա Աստծո կամ Տիեզերքում որոշ այլ ուժերի ձեռքի գործն է, բայց ուրախ ենք, որ այսօր Հայաստանում հույս կա: Իհարկե, այս նոր հույսի եւ լավատեսության հետ մեկտեղ պետք է գա նաեւ մեծ պատասխանատվությունը, որպեսզի խոստումներն իրականություն դառնան: Հիմա ժամանակն է, որպեսզի մենք՝ որպես ազգ, լրջորեն ընդունենք մեր պարտականությունները եւ ռոմանտիզմով չափից շատ չտարվենք:

 

Երբ դրական փոփոխություն է տեղի ունենում, դրա հետ կապված որոշակի ռոմանտիզմ է առաջանում: Դա հրաշալի է, մենք պետք է վայելենք ռոմանտիզմը, բայց ոչ շատ երկար: Ինչպես ցանկացած պատասխանատու քաղաքացի՝ ես անհանգստանում եմ «ինչպես»-ի համար: Թեեւ որոշումներ կայացնելու իրավասություն չունեմ, սակայն որպես պատասխանատու հայ, իրավունք ունեմ անհանգստանալու. եթե մենք չմտահոգվենք, ապա էլ ո՞վ դա կանի:

 

- Հայաստանի «թավշյա հեղափոխության» շարժիչ ուժը երիտասարդներն էին:  Ձեր հիմնադրամը 14 տարի աշխատում է երեխաների հետ: Զարմացա՞ծ էիք, երբ տեսաք, որ այդ երեխաները դարձել են ակտիվ երիտասարդներ, որոնք չեն վախենում պայքարել իրենց իրավունքների համար:

 

- Դա անխուսափելի էր: Մեր կատարած աշխատանքի միջոցով տեսնում էինք այն առավելությունները, որոնք ձեռք էին բերում երեխաներն ու երիտասարդները, երբ ստանում են ինքնուրույն արտահայտվելու եւ գործելու հնարավորություն: Ի վերջո, ի՞նչ անում է COAF-ը: Խրախուսում է երիտասարդների, միջին տարիքի մարդկանց, ծերերի ազատ մտածելու կարողությունը:

 

Երբ 14 տարի առաջ սկսեցինք մեր աշխատանքը, աշակերտները միշտ ամաչկոտ էին, նույնիսկ չէին համարձակվում ազատ խոսել, արտահայտել իրենց գաղափարները: Ես տարվա մեջ չորս-հինգ անգամ գալիս եմ Հայաստան, հաճախ եմ այցելում դասարաններ եւ զրուցում երեխաների հետ: Մեր աշխատանքի սկզբում, երբ աշակերտներին հարց էի տալիս, նրանք միշտ նայում էին ուսուցչին, որպեսզի հասկանան՝ արդյո՞ք, կարելի է պատասխանել: Դա սկսեց փոխվել 3-5 տարի առաջ: Աշակերտներն ավելի վստահ են, հաճախ մարտահրավեր են նետում ուսուցիչներին, դպրոցի ղեկավարությանը:

 

Արյդո՞ք երեք շաբաթ առաջ ես սպասում էի, որ հեղափոխություն տեղի կունենա: Պատասխանում եմ՝ ոչ: Արդյունքն ինձ զարմացրե՞լ է: Պատասխանը կրկին բացասական է՝ զարմացած չեմ: Դա ժամանակի հարց էր: Ճնշման ներքո չմեծացած մարդկանց կրիտիկական զանգված ձեւավորվեց, որը կարողացավ հաղթահարել արգելքները:

 

Ամենից ուրախացնողն այն է, որ դա տեղի ունեցավ խաղաղ ճանապարհով, աննախադեպ քաղաքակիրթ պայմաններում: Սա անչափ տպավորիչ է: Կարծում եմ, որ սա աշխարհի համար նախադեպ է:

 

- Ասացիք, որ կարեոր է, թե ինչպես պետք է իրականացվեն փոփոխությունները: Սփյուռքը հեղափոխության հանրային քննարկումներում կարեւոր թեմա էր, երկրի այսօրվա առաջնորդները հետեւողականորեն նշում էին Սփյուռքի ներգրավման կարեւորությունը: Սա կարո՞ղ է Սփյուռքի համար դառնալ նոր հնարավորություն, որը կօգնի այդ «ինչպես»-ի ձեւակերպմանը եւ նոր արժեք կհաղորդի Հայաստանում տեղի ունեցող փոփոխություններին:

 

- Սա շատ կարեւոր հարց է: Քանի որ «Նոր Հայաստան» է ձեւավորվում, ես համոզված եմ, որ «Նոր Սփյուռք» եւս կձեւավորվի:

 

Երբ ինչ-որ բան հասնում է չհանդուրժելու աստիճանին՝ ճնշող ռեժիմը, կոռուպցիան, մեկուսացման գործընթացները (նկատի ունեմ, որ սովորական, տաղանդավոր, հրաշալի հայերն իրենց մեկուսացած էին զգում այն գործընթացից, որը հիմնականում ընդգրկում էր սահմանափակ թվով մարդկանց՝ հանուն վերջինների շահերի), իրականությունը փոխելու նպատակով քայլեր են կատարվում, եւ նոր Հայաստան է ստեղծվում:

 

Սփյուռքում գրեթե նույն իրավիճակն է եղել: Սփյուռքահայերի փոքր, նեղ խումբը խորհրդանշում էր այն, թե ինչպես էր ընկալվում Սփյուռքը շատերի մտքում: Նրանց մեթոդաբանությունը գործընթացից դուրս էր թողնում Սփյուռքի մեծամասնությունը: Արդյունքում մեծամասնությունը ներգրավվելու հնարավորություն չի ունեցել կամ ներգրավվելու իրավունքը չի զգացել՝ չունենալով կազմակերպչական կամ այլ միջոցներ: Այդ նեղ խումբը վայելել է տարբեր հաճույքներ, ստացել է մեդալներ եւ բիզնես հնարավորություններ: Դա պետք է փոխվի: Ես լավատես եմ, որ հիմա փոխվում է:

 

Կային որոշ մարդիկ, մի քանի կազմակերպություններ, որոնք այս իրականությունից դուրս էին: Ամենայն հավանականությամբ, այժմ նրանք շատ ավելի  մեծ թափ կհավաքեն, եւ շատերը, որոնք ակտիվ Սփյուռքի մաս չեն կազմել, այժմ կսկսեն մասնակցել գործընթացներին:

 

Ես շատ տարիներ առաջ որոշում կայացրեցի, որ Հայաստանում բիզնես գործունեություն չեմ ծավալելու: Ինչո՞ւ, որովհետեւ եթե ես Հայաստանում բիզնես ունենամ, ապա կառավարությունն ու վերնախավն ինձ վրա ազդեցության լծակներ կունենան: Ես ուզում էի զերծ մնալ այդ ամենից, որ կարողանամ որոշումներ կայացնել առանց որեւէ ազդեցության:

 

Նոր Հայաստանի եւ նոր Սփյուռքի միջեւ հիանալի նոր միասնություն կարող են ստեղծել: Նաեւ լավատես եմ այն հարցում, որ հին գվարդիայի որոշ կազմակերպություններ եւ մարդիկ Սփյուռքում նույնպես կհաղթահարեն արգելքները եւ կմիանան Սփյուռքին նոր թափ եւ էներգիա հաղորդելու գործին: Հուսով եմ, որ դա տեղի կունենա:

 

Կարո Արմենի հետ զրուցել է Արա Թադեւոսյանը

Կարծիքներ

Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում:




Մեր ընտրանին