Շատերս կյանքում գոնե մեկ անգամ հոլիվուդյան ֆիլմերի վերջում լուսագրերի մեջ հայի անուն-ազգանուն ենք փնտրել, հաճախ բնազդաբար` ենթադրելով, որ հայերն ամենուր են: Հայեր Հոլիվուդում եղել են կինոյի զարգացման գրեթե բոլոր փուլերում, կան նաեւ այսօր: Մեդիամաքսը իր 50 գլոբալ հայերը խորագրի շրջանակում որոշել է ներկայացնել նաեւ համաշխարհային ֆիլմերի վիզուալ էֆեկտների վրա աշխատող հայ երիտասարդներին: Շարքի երկրորդ հերոսը անիմատոր Էդուարդ Գրիգորյանն է:

***

Էդուարդ Գրիգորյանը որպես եռաչափ մոդելավորմամբ եւ անիմացիայով սկսել է զբաղվել 2004 թվականից, 2006-ից աշխատել է Triada Studio-ում: 2010-ից հետո որպես անիմատոր աշխատել է ֆիլմերի վիզուալ էֆեկտների արտադրությամբ զբաղվող մի քանի առաջատար համաշխարհային կազմակերպություններում (Framestore, Moving Pictures Company, Industrial Light and Magic):

2017-ին Moving Pictures Company ընկերության համահեղինակությամբ ստեղծված The Jungle Book ֆիլմը «Օսկար» ստացավ լավագույն վիզուալ էֆեկտների համար, որոնց վրա աշխատել էր նաեւ Էդուարդ Գրիգորյանը: Այժմ նա աշխատում է կինոարտադրության մեջ վիզուալ էֆեկտները առաջին անգամ ներդրած Industrial Light and Magic ամերիկյան ընկերության Սինգապուրի գրասենյակում: 

- Էդուարդ, ե՞րբ  առաջին անգամ նստեցիր համակարգչի առաջ ու սկսեցիր զբաղվել եռաչափ մոդելավորմամբ ու հետո նաեւ անիմացիայով:

- 2004-ն էր, սովորում էի Պոլիտեխնիկում: Երբ բակալավրիատը ավարտեցի, ծնողներս որպես նվեր համակարգիչ գնեցին: Սկսեցի եռաչափ մոդելավորում սովորել: Ամեն ինչ սկսվում էր գրքերից, զրոյից: Այսօրվա պես ինֆորմացիայի աղբյուրները շատ չէին, ու ամեն մի նոր գործողություն սովորելու համար տասնյակ էջեր էր պետք կարդալ մասնագիտական գրքերից, հետո փորձել սովորածդ 3D Max-ի վրա:

Սկզբում պարզ մոդելներ էի ստեղծում, հետո նոր սկսեցի ինչ-որ օբյեկտներ շարժել, ու հասկացա, որ դա ինձ ավելի է դուր գալիս: 

- Աշխատանք գտնելու մասին չէի՞ր մտածում:

- Համալսարանն արդեն ավարտել էի, ցանկանում էի ձեռք բերված գիտելիքներով նաեւ գումար վաստակել: Ընկերներիցս մեկը ասաց, որ Հայաստանում կա «Տրիադա» ընկերությունը: Ծանոթացրեցին հիմնադիրներից մեկի` Արա Աղամյանի հետ, հավանեց  աշխատանքներս: Սկսեցի տանից ինչ-որ փոքր գործեր անել իրենց համար: Երկու տարի հետո «Տրիադայում» անիմատորի մշտական աշխատանքի տեղ բացվեց:

- Առաջին աշխատանքդ ո՞րն էր այնտեղ:

- Առաջին լուրջ գործը, որ վստահեցին, «Երեւան» ֆիլմերի ստուդիայի փոքրիկ հոլովակն էր: Հետո «Գյումրի» գարեջրի գովազդային հոլովակի վրա աշխատեցի, որը շատ հայտնի դարձավ: Չորս տարվա մեջ մի քանի հաջողված գովազդային նախագծերի վրա աշխատեցի, դա ինձ պրակտիկ գիտելիքների բազա ապահովեց:

«Երեւան» ստուդիայի հոլովակը  

- Որոնք են այդ ոլորտում աշխատելու համար անհրաժեշտ նախապայմանները:

- Եռաչափ մոդելավորման մեջ հաջողության հասնելու համար երկու հատկանիշ է կարեւոր: Նախ, պետք է նկարչական ձիրք ունենաս, որպեսզի հերոսի շարժումը տեսնես մինչեւ պատրաստ լինելը: Շարժումը թելադրում է պերսոնաժի անատոմիան:

Մինչեւ ֆիլմերի ստեղծումը երկար քննարկումներ են գնում, որոշվում է հերոսների տեսքի հետ կապված ամեն մանրուք: Եթե հանդիսատեսը նայեց ֆիլմն ու չհավատաց կերպարիդ իրական լինելուն, ուրեմն ձախողել ես: Բացի այդ, ֆիլմերի կերպարներն ու անիմացիան հաճախ մի քանի ընկերություններ են հավաքում, որոնց վրա կարող են հարյուրավոր մարդիկ աշխատել: Այստեղ եւս պրոֆեսիոնալիզմը շատ կարեւոր է, քանի որ կերպարները տարբեր տեսարաններում իրար նման պատրաստելու խնդիր կա:

Լուսանկարը` Guardians of the Galaxy ֆիլմի պաստառը

Երկրորդը աշխատասիրությունն է՝ ոլորտն ամեն օր փոխվում է, նոր ստանդարտներ են գալիս, որոնց հետեւից պետք է հասցնես: Շատ կարեւոր են նաեւ այն մարդիկ, ումից ամեն օր նոր բան ես սովորում, ովքեր մեծ փորձ ունեն այդ բնագավառում: Իմ առաջին ուսուցիչը եղել է «Տրիադան», հետո մյուս ընկերություններում էլ` Framestore, Industrial Light and Magic, Moving  Pictures Company, աշխատել եմ լուրջ պրոֆեսիոնալների հետ:

-Ինչպե՞ս Հայաստանից հասար այդ կազմակերպություններում աշխատելուն:

- 2006-2010 թվականներին աշխատեցի «Տրիադայում», հետո հրավեր ստացա ամերիկյան Prologue Films ընկերությունում աշխատելու, որը մասնագիտացած է համաշխարհային բլոկբասթերների լուսագրերի (titles) պատրասման մեջ: Չորս ամիս պայմանագրով աշխատեցի որպես անիմատոր, արդեն ֆուլ-թայմ աշխատանքի էին հրավիրում, առաջարկում քին ընտանիքիս էլ տեղափոխեմ ԱՄՆ, բայց Երեւանում առաջնեկիս էինք սպասում, որոշեցի վերադառնալ:

- Իսկ ընտանիքի, երեխաների գործոնը քեզ խանգարո՞ւմ է, թե` օգնում:

- Ինձ շատ է օգնում: Կինս, երեխաներս իմ ներշնչանքի աղբյուրներն են: Չնայած առաջացող դժվարություններին, բացակայություններիս, տեղից տեղ տեղափոխվելուն, կարոտին, նրանք են ինձ ուժ տալիս` կինս, որդիս ու դուստրս:

Էդուարդ Գրիգորյանը դստեր հետ

Լուսանկարը` Է. Գրիգորյանի արխիվից

Ճիշտ է, չենք կարողանում բոլոր աշխատանքային ուղեւորություններին միասին մեկնել, բայց աշխատում եմ շատ երկար ժամանակով չբացակայել:   

Էդուարդ Գրիգորյանը կնոջ եւ երեխաների հետ

Լուսանկարը` Է. Գրիգորյանի արխիվից

- Դժվար չէ՞ր այդ մեծ ընկերությունից նորից վերադառնալ Հայաստան:

- Ընտանիքս այստեղ էր, երեխաս ուր որ է`ծնվելու էր, որոշեցի ամեն դեպքում նրանց կողքին լինել: Նորից սկսեցի «Տրիադայում» աշխատել: Եկավ մի փուլ, որ սկսեցի դիմել վիզուալ էֆեկտներով զբաղվող տարբեր համաշխարհային կազմակերպությունների, բայց ոչ մի տեղից արձագանք չկար: Շատ դժվար էր, պետք էր որոշում կայացնել, կամ մնալ տեղում, կամ էլ փորձել ու շարունակել պայքարել: 

Նստեցի համակարգչի առաջ ու սկսեցի մի անհատական աշխատանք հավաքել, որը գործատուին ցույց կտար, թե ինչ կարող եմ անել: Տռոլի ու մարդաձիու մենամարտ էր: Կերպարներին  ու միջավայրը որոշեցի, շարժման մեջ դրեցի, ինը ամիս տեւեց:

Էդուարդ Գրիգորյանի պատրաստած անիմացիոն հոլովակը

Հոլովակը սկսեցի ուղարկել տարբեր ընկերությունների: Մի շաբաթվա ընթացքում վիզուալ էֆեկտներով զբաղվող ամենամեծ ու հեղինակավոր ընկերություններից մեկը` Framestore-ը, հրավեր ուղարկեց: Այդ հոլովակն «տոմս» հանդիսացավ դեպի մասնագիտական առաջխաղացում: Այնտեղ աշխատեցի Guardians of the Galaxy եւ  Jupiter Ascending  ֆիլմերի վրա, որոնք համաշխարհային ճանաչում ունեցան:

- Դու աշխատել ես նաեւ «Ջունգլիների գիրքը» (The Jungle Book, 2016) ֆիլմի վրա, որը վիզուալ էֆեկտների համար այս տարի «Օսկար» ստացավ:

«Ջունգլիների գիրքը» (The Jungle Book, 2016) ֆիլմի պաստառը

 

- Դա իմ համագործակցությունն էր Լոնդոնում գտնվող աշխարհահռչակ Moving Picture Company ընկերության հետ, որը աշխարհի վիզուալ էֆեկտներով զբաղվող առաջին կազմակերպություններից մեկն է:  Երբ ֆիլմը «Օսկար» ստացավ, աննկարագրելի զգացողություններ ունեի, զգում էի, որ իմ ներդրումն ունեմ այդ գործում:

Հատվածներ «Ջունգլիների գիրքը» ֆիլմում Է.Գրիգորյանի աշխատանքից

Մրցանակաբաշխության ժամանակ ելույթ ունեցավ ֆիլմի անիմացիայի հեղինակ Էնդրյու Ջոնսը, շնորհակալություն հայտնեց թիմին: Նրա հետ անձամբ աշխատել էի ֆիլմի վրա, լսել նկատառումներն ու խորհուրդները:

Էնդրյու Ջոնսը (կենտրոնում) «Օսկարի» մրցանակաբաշխության ժամանակ

 

- Հիմա Սինգապուրում ես աշխատում, ինչո՞վ ես զբաղված այնտեղ:

- Այժմ աշխատում եմ ամերիկյան ILM (Industrial Light and Magic) ընկերության Սինգապուրի գրասենյակում: Այս ընկերությունն է առաջին անգամ ներդրել վիզուալ էֆեկտները կինոարտադրության մեջ, ստեղծել, օրինակ, «Աստղային պատերազմների» բոլոր սերիաները: 

Industrial Light and Magic ընկերության թիմը

 

Հասցրել եմ աշխատել «Մեծ պարիսպը» (The Great Wall, 2016) ֆիլմի վրա: Հիմա աշխատում եմ Սթիվեն Սփիլբերգի նոր` Ready Player One (2018) ֆիլմի վիզուալ էֆեկտների վրա:

Էդուարդ Գրիգորյանի հետ զրուցել է Սուրեն Ստեփանյանը