Երեւանի կոնյակի գործարանը հայկական կոնյակագործության ավանդույթները պահպանում է 1887-ից սկսած, երբ վաճառական Ներսես Թաիրյանը հիմնադրեց գինու եւ կոնյակի առաջին գործարանը: Նախքան կոնյակ դառնալը եւ շշալցվելը կոնյակի սպիրտը երկար ժամանակ, երբեմն մի քանի տասնամյակներ շփվում է կաղնեփայտից պատրաստված տակառի մակերեսի հետ` ստեղծելով համա-հոտային յոյուրահատուկ փունջ:
Ինչպե՞ս են «ծնվում» Երեւանի կոնյակի գործարանի հնեցման տակառները եւ ո՞րն է հայկական կոնյակի յուրահատուկ համի գաղտնիքներից մեկը` փորձել է պարզել Մեդիամաքս-ի թղթակիցը:
Երեւանի կոնյակի գործարանում կոնյակի հնեցումը ամբողջովին կատարվում է ավանդական տակառային եղանակով` կաղնու փայտից պատրաստված տակառներում: Կաղնե տակառների սեփական արտադրությունը Երեւանի կոնյակի գործարանը վերսկսել է 2002 թվականից:
Ապագա տակառի կողատախտակները:
Գործարանի Այգավանի մասնաճյուղում են գտնվում փայտամշակման եւ տակառագործության արտադրամասերը: Տակառագործության համար օգտագործվում է կովկասյան կաղնու փայտը, որը նախքան արտադրամաս մտնելը, անցնում է ցնցուղաջրման 2 տարվա փուլը, ապա չորանում է բնական եղանակով, այնուհետեւ արտադրամասում մշակվում եւ ստանում տակառափայտի համապատասխան տեսքը:
1999 թվականից Երեւանի կոնյակի գործարանը, գնելով եւ վերամշակելով կովկասյան նոր կաղնեփայտեր, վերագործարկեց սեփական տակառների արտադրության ծրագիրը: Սեփական արտադրության առաջին տակառները սկսեցին շահագործվել 2002 թվականից:
Արտադրված յուրաքանչյուր տակառ կարող է ծառայել առավել քան 70 տարի:
ԵԿԳ կողմից արտադրված յուրաքանչյուր տակառի միջին ծավալը կազմում է 350-400 լիտր:
Տակառի պատրաստման համար անհրաժեշտ չափերով 33-35 հատ կողային տակառատախտակները շարվում են համապատասխան կարկասի վրա, ապա վրան անցկացվում են աշխատանքային օղակագոտիներ եւ սկսվում է ծռման եւ կրակով բովման փուլը, որին հաջորդում է տակառահատակի ամրացումը:
Կողատախտակները հավաքվում են կարկասի վրա, պատրաստվում է «կիսաշրջազգեստը»
Տակառը փորձարկվում է գոլորշիով եւ խտացրած օդով, ապա լցվում է ջրով ու կշռվում: Պատրաստ տակառի վրա ամրացվում են տակառի մասին տեղեկատվություն (հերթական համար, տարողություն) բար-կոդերը (ծածկագրերը): Արտադրամասում պատրաստվում են 350 եւ 400 լիտր տարողությամբ տակառներ:
Վարպետ Մնացականը 10-11 հազար տակառ է պատրաստել: Մեկ տասնամյակից ավել է ինչ աշխատում է Երեւանի կոնյակի գործարանի տակառագործական արտադրամասում: Յուրաքանչյուր տակառ անցնում է իր «ձեռքի տակով», սկզբում հավաքում է տակառը, ապա մասնակցում ծռման, բովման գործընթացին եւ հետեւում տակառի լիարժեք ստեղծմանը:
Վարպետ Մնացականը հավասարեցնում է կողատախտակների շարվածքը:
Ասում է` ամեն մի տակառ իր բնավորությունն ունի, հնարավոր է, որ մեկ տակառի համար օգտագործվող տակառատախտակներից յուրաքանչյուրը մի ծառի փայտ լինի:
Ամեն տարի յուրաքանչյուր տակառից գոլորշիանում է մոտ 3 տոկոս կոնյակի սպիրտ: Փաստորեն, «Հրեշտակների բաժինը» գերազանցում է Ուկրաինա ԵԿԳ տարեկան արտահանման ծավալները:
Թորումից հետո կոնյակի սպիրտը կոնյակին բնորոշ գույն չունի եւ նման է ջուր հիշեցնող թափանցիկ հեղուկի: Հնեցման տասնյակ տարիների ընթացքում կոնյակի սպիրտը ձեռք է բերում սաթե հարուստ գույնը:
Կոնյակի գործարանի տակառագործական արտադրամասում աշխատում են 5 տակառագործներ, մեկ օրում պատրաստվում է 10 տակառ: Տակառը կարող է 50-70 եւ եւ ավելի տարիներ ծառայել կոնյակի հնեցմանը`ընթացքում նաեւ վերանորոգվել:
Տակառահատակի ամրացում:
Գործարանի Այգավանի մասնաճյուղի փայտամշակման եւ տակառագործության արտադրամասի վարպետների մեկ օրվա աշխատանքը ներկայացված է լուսանկարներում:
Սիրանուշ Եղիազարյան
Լուսանկարները` Էմին Արիստակեսյանի
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: