Ապրիլի 23-ին համացանցում հայտնվեց «Les Pires» խմբի «Совы нежные» երգի հիման վրա նկարահանված անիմացիոն տեսահոլովակը: 2005թ-ին, «Կռոկ» անիմացիոն փառատոնի ժամանակ, այս երգը դարձավ անիմատորների հիմնը: Ինը տարի անց աշխարհի տասը քաղաքից 20 անիմատոր համախմբվեցին եւ ստեղծեցին այս մուլտֆիլմը, որի դիտումից հետո արձանագրվում է տրամադրության միանշանակ բարձրացում: 

Քսան անիմատորների թվում է նաեւ մուլտիպլիկատոր Նաիրա Մուրադյանը, ում Մեդիամաքսը խնդրեց պատմել տեսահոլովակի նախապատմության եւ ԲՈՒն ստեղծման մասին:

Պատմում է Նաիրա Մուրադյանը

«Совы нежные»-ն ի հայտ եկավ 2005թ-ի «Կռոկին»՝ անիմատոր Ալեքսեյ Բուդովսկու շնորհիվ: Երեկոյան նստած էինք նավի տախտակամածին, երբ նա միացրեց այդ երգը, որն անմիջապես գրավեց բոլորի ուշադրությունը՝ շատ «մերն» էր: Ոչ ոք տեղյակ չէր, ով է երգում, նույնիսկ սկզբում չէինք հասկացել, որ ռուսերեն լեզվով է, կարծում էինք՝ սերբերեն է: Ավելի ուշ պարզվեց, որ կատարում է ֆրանսիական «Les pires» խումբը, երգն էլ բավականին հին է՝ 1994 թվականին է գրվել:

Այդ օրվանից սկսած «Совы нежные»-ն լսվեց (եւ կատարվեց) անթիվ-անհամար անգամներ եւ դարձավ անիմատորների երբեք չմոռացվող հիմնը: 

Երգի առաջին կատարումը 2005թ. Կռոկին: Բուի դիմակով Սերգեյ Կապկովն է

Լուսանկարը` Նատալյա Բերեզովայա

Երգի հիման վրա flashmob ստեղծելու գաղափարը ծնվեց մեկ տարի առաջ՝ անիմատորներ Մաշա Յակուշինայի, Նատալյա Միրզոյանի եւ Սվետլանա Անդրիանովայի խոսակցության արդյունքում՝ հերթական անգամ երգը լսելուց հետո:

Խոսակցությանը ներկա էր նաեւ լրագրող, «Կռոկի» մամուլի քարտուղար Սերգեյ Կապկովը, ով իր վրա վերցրեց բոլոր կազմակերպչական հարցերը եւ հետագայում դարձավ մուլտֆիլմի պրոդյուսերը: Նա գրեց  փառատոնի մասնակիցներին, այդ թվում՝  ինձ: Իհարկե, մեծ ուրախությամբ համաձայնվեցի:

Կլիպի ստեղծմանը մասնակցել է 20 անիմատոր՝ աշխարհի 10 քաղաքից (ի դեպ, այդ 20-ից երեքը հայ են): Յուրաքանչյուրին «բաժին էր հասնում» էր 6 վայրկյան (երգի մեկական տող), բացառությամբ Բուդովսկու, ով նկարեց «նախաբանը» եւ Ալեքսեյ Ալեքսեեւի, ում բվիկները հայտնվում են ողջ կլիպի ընթացքում: 

Նման համատեղ աշխատանքը կոչվում է բուրիմե, երբ յուրաքանչյուր մասնակից առանձին պատրաստում է իր կտորը՝ չիմանալով, թե ինչ են անում մյուսները, իսկ վերջում բոլոր կտորները միացվում են իրար: Դժվար է պատկերացնել, թե արդյունքում ինչպես է այդ ամենը «կպնելու» եւ համահունչ դիտվելու, կարեւորը ռիթմը պահելն է:

Մեկ օրում երկու տարբերակ նկարեցի: Առաջինը բավականին բարդ էր, Փարաջանովյան տարրերով, հետո որոշեցի շատ ավելի պարզ, սեւ-սպիտակ տարբերակն անել, որն էլ ուղարկեցի Սերգեյ Կապկովին:

Նաիրա Մուրադյան

Լուսանկարը` Ս.Կապկով

Ուղարկելիս մի քիչ հուզվում էի, քանի որ չգիտեի, մնացածները ինչ են պատրաստել, բայց մոտավորապես տեղյակ էի, թե ինչ վարպետներ են մասնակցում այս նախագծին: Լավ է, Կապկովը աշխատանքս շատ հավանեց, ասաց,  որ այն նրբաճաշակ է ու «հավես»:

Մեկ տարի անց մուլտֆիլմը պատրաստ էր եւ Կապկովն ինձ ուղարկեց վերջնական տարբերակը, բայց խնդրեց, որ ոչ մեկին դեռ ցույց չտամ: Շատ հավանեցի՝ բարի, ուրախ մուլտֆիլմ է ստացվել, որի վրա աշխատել են անիմացիայի մեծ վարպետներ, օրինակ՝ Միխաիլ Տումելյան, Իվան Մաքսիմովը, Մաշա Յակուշինան եւ շատ ուրիշներ: Եվ կարեւորն այն է, որ բոլորին անձամբ ճանաչում ես, միասին հիանալի ժամանակ եք անցկացրել, ֆիլմեր դիտել, քննարկել, սովորել եւ ի վերջո համատեղ լավ աշխատանք կատարել:

Մոնիկ Ռենո, Սյուզաննա Սզաբո, Եվգենիյա Պաշկինա

Լուսանկարը` Ս.Կապկով

Մուլտֆիլմի պրեմիերան մոտեցրեցին «Իկար» անիմացիոն մրցանակաբաշխության բացմանը: Համացանցում այն պաշտոնապես հայտնվեց ապրիլի 23-ին եւ միանգամից գտավ իր հանդիսատեսին:

Այժմ բոլորը «հավեսի են ընկել» եւ մտածում են նոր բուրիմե ստեղծելու ուղղությամբ:

Մի քիչ «Կռոկ»-ի մասին

«Կռոկ»-ը ռուս-ուկրաինական ամենամյա անիմացիոն ֆիլմերի  միջազգային փառատոն է, որը գործում է 1989թ-ից: 1991թ-ից ի վեր այն անց է կացվում նավի վրա. մի տարի նավը անցնում է Դնեպրով եւ մտնում է Սեւ ծով, հաջորդ տարի այն լողում է Վոլգայով:

«Կռոկը» երկու անփոփոխ նախագահ ունի. ռուսական կողմից հանդես է գալիս ռեժիսոր եւ նկարիչ Էդուարդ Նազարովը, Ուկրաինան ներկայացնում է ռեժիսոր Դավիթ Չերկասկին: 2008թ-ից փառատոնի պատվավոր նախագահը ռեժիսոր Յուրի Նորշտեյնն է: Փառատոնին «Կռոկ» անվանումը տվել է հանրահայտ նկարիչ-մուլտիպլիկատոր Գարի Բարդինը: Ուկրաիներենից այն թարգմանվում է որպես «քայլ»:

Նավի վրա ներկա են լինում միայն մասնակիցները եւ ժյուրիի անդամները՝ ոչ միայն ԱՊՀ երկրներից, այլեւ Անգլիայից, Ֆրանսիայից, ԱՄՆ-ից, Լատինական Ամերիկայից: Մրցույթային ֆիլմերի դիտումից եւ վարպետության դասերից բացի ոչ պակաս կարեւոր տեղ են զբաղեցնում նաեւ պարերը, երգերը եւ խաղարկությունները: Հատկապես ուշագրավ են Կռոկի կառնավալները, որոնց ժամանակ  մասնակիցները մարմնավորում  են մուլտֆիլմերի հերոսներին, կամ ներկայացնում են կյանքից ինչ-որ զվարճալի դրվագներ:

Հայտնի չէ, թե ռուս-ուկրաինական ներկայիս հարաբերությունները ինչպես կանդրադառնան «Կռոկի» վրա: Հուսանք, որ քաղաքական իրավիճակը, այնումենայնիվ, չի խոչընդոտի աշխարհում ամենահեղինակավոր անիմացիոն փառատոններից մեկի գործունեությանը:

«Les Pires»-ն ու մադեմուազել Գրյունը

Պարզվեց, որ «Совы нежные» երգը բավականին սիրված է եղել շատերի կողմից: Ժամանակին ռուսական համացանցի օգտատերերը երգից ոգեշնչված ստեղծել են բուերին նվիրված «Совы нежные» ինտերնետ-հանրությունը, որտեղ տեղադրում էին բուերին վերաբերող տեղեկատվություն, լուսանկարներ, բացիկներ եւ այլն: Հենց բուերի սիրահարներն էլ պարզել են որոշ փաստեր՝ երգը կատարող խմբի եւ տեքստի հեղինակի մասին: 

«Les Pires»-ը ֆրանսիական խումբ է, չորս սկավառակ է թողարկել, վերջինը՝ 1999թ-ին:

«Совы нежные» երգի երաժշտությունը գրել է խմբի դաշնակահար Ժան-Պյեր Լեկոռնուան, իսկ տեքստի հեղինակը ուսանողուհի, ռուսագետ Ժյուլի Գրյունն է, ով մինչ այդ երկու տարի ստաժավորվել էր Ռուսաստանում եւ գերազանց տիրապետում էր ռուսերենին: Ասում էին, որ մադեմուազել Գրյունին բնորոշ էր խոսելու պոէտիկ ոճը, ինչը բացատրում է «Совы нежные» գեղեցիկ եւ անսովոր բառակապակցությունը:

Աննա Բուբուշյան

Լուսանկարները տրամադրել է Ս.Կապկովը