Անահիտ Ադամյան - Mediamax.am

Անահիտ Ադամյան
Անահիտ Ադամյան
Բանասիրական գիտությունների թեկնածու, պետական դասի խորհրդական 2-րդ աստիճանի
Վազգեն Սարգսյան. Սա պատմական շանս է, որ չի կրկնվելու Շատերն էին նկատել, որ սեպտեմբերի 26-ից հոկտեմբերի 3-ը ԱՄՆ այցից հետո վարչապետ Վազգեն Սարգսյանը փոխվել է: Ինչո՞վ: Դժվար է ասել: Բայց ԱՄՆ-ում կայացած հանդիպումները ու պայմանավորվածությունները, որ մի կես տարում դառնալու էին պայմանագրեր ու համաձայնագրեր, Հայաստանի Հանրապետության համար ապահովելու էին այն իրավապայմանագրային հիմքը, որի վրա տնտեսության զարգացումը, արդյունաբերության վերագործարկումը ու ժողովրդագրական պատկերի փոփոխությունը Հայաստանն իսկապես դարձնելու էր տարածաշրջանի ամենակայուն ու ուժեղ պետությունը:
Վազգեն Սարգսյան. Մենք համատեղ ու գեղեցիկ պիտի շուռ տանք պատմության 20-րդ էջը Հայաստան-սփյուռք առաջին համաժողովը Վազգեն Սարգսյանի հաղթահանդեսն էր, տրիումֆը լիակատար էր: Մարզահամերգային դահլիճում ով ասես չկար՝ հոգևորականներից՝ բիզնեսմեններ, աշխարհասփյուռ հայության գրեթե բոլոր համայնքներից գոնե մեկը ներկա էր: Համաժողովը առավոտյան էր սկսվել՝ պաշտոնական ելույթներով: Ես պտտվում էի դահլիճում ու հարցազրույցներ անում: Շատերը թեթև նիրհի մեջ էին: Ձայնը տվեցին ՀՀ վարչապետ Վազգեն Սարգսյանին:
Վազգեն Սարգսյան. Առաջին անգամ ապրում ենք մեր հաշվին 1999թ. հունիսի վերջին «Հայաստանի Հանրապետության» գլխավոր խմբագրին և ինձ վարչապետ Վազգեն Սարգսյանի կարգադրությամբ հնարավորություն տրվեց մասնակցել կառավարության նիստերին՝ իրավիճակին լավագույնս տեղեկանալու, հարցազրույցներ անելու և պաշտոնաթերթում կառավարության աշխատանքը ներկայացնելու նպատակով (այդ արտոնությունը պահպանեց և վարչապետ Արամ Սարգսյանը, նրան հաջորդած Անդրանիկ Մարգարյանը հայտարարեց, որ դա անհավասարություն է ստեղծում լրատվական դաշտում և արգելեց):
Վազգեն Սարգսյան. Մտածեք էս երկրի մասին Տասնմեկերորդ կանգառը՝ Շաքիի ջրվեժ: Պաշտոնապես կանգառ էլ չէր՝ աշխատանքային այցի ավարտն էր: Բնության այս հրաշքը Որոտանի կիրճում է, Սիսիանից 3 կմ հեռավորության վրա, բարձրությունը 18 մետր է: Բայց սա ոչինչ չասող վիճակագրություն է, իրականում ջրվեժն ուղղակի սքանչելի է: Հենց ջրի մեջ վարչապետին մոտեցա ձայնագրիչով ու հարցրի երկու օրվա ուղևորությունից իր տպավորությունները: Մերժեց, ուրիշ հարց պահանջեց՝ ջրի մասին, բնության, սիրո մասին…
Վազգեն Սարգսյան. Ամուր եղեք, փորձանքից հեռու, դուք մեզ պետք եք Վայոց ձորի ճանապարհին ես մտածում էի, որ մենք բոլորս ամեն օր մեծ, շատ մեծ գայթակղության ենք ենթարկվում՝ առանց նույնիսկ գիտակցելու՝ օրվա իրադարձությունների մեջ մոռանում ենք ԺԱՄԱՆԱԿԸ: Օրվա անելիքների մեջ տրոհելով ԳՈՐԾԸ, հաճախ կորցնում ենք հեռանկարը, և դա վտանգավոր է, որովհետև ի վերջո տանում է փակուղի: Որովհետև չիմաստավորված, սկզբունք, նպատակ ու խնդիր չհստակեցրած գործը դառնում է … զբաղմունք: Իսկ այդպես ոչինչ չի կառուցվում ու չի պաշտպանվում, այդպես մենք ակամա ինքնախաբեությամբ ենք զբաղվում, որի համար ևս լիովին պատասխանատու ենք ինքներս մեր ու մեր ժամանակի առաջ…
Վազգեն Սարգսյան. Մենք ենք այս երկրի տերը, մենք պիտի մեր հարցերը լուծենք 1999-ի օգոստոսի 10-ի հանկարծամահ էր եղել Էդուարդ Եգորյանը, վերջին հրաժեշտի արարողությունը Կամերային տանն էր: Վազգեն Սարգսյանը եկավ ու արագ քայլերով մտավ սրահ, գունատ էր ու մռայլ: Մի քանի րոպե կանգնեց Էդուարդ Եգորյանի կողքին, լուռ սեղմեց հարազատների աջը ու դուրս եկավ, զգացվում էր, որ հուզված է, ոչ մեկի հետ չխոսեց ու արագ հեռացավ: Հենց այդտեղ էլ կառավարության լրատվականի պետ Տիգրան Հակոբյանից տեղեկացա, որ վարչապետը աշխատանքային այցով մեկնում է Արարատի ու Սյունիքի մարզեր ու ես պիտի հետը գնամ:
Վազգեն Սարգսյան. Կամ Հայաստանի պատմության թանգարանին կտաս, կամ՝ իմ Դեռ քարոզարշավի ժամանակ «Միասնության» հանրահավաքներում ՊՆ նախարար Վազգեն Սարգսյանը խոստանում էր, որ ընտրություններում հաղթելու դեպքում վերագործարկելու է մեծ արդյունաբերությունը, վարչապետ Վազգեն Սարգսյանը առաջին իսկ օրից ձեռնամուխ եղավ այդ գործին: Նախ գույքագրվեց ամբողջ երկրի տնտեսական ներուժը, ուսումնասիրվեցին չաշխատող ձեռնարկությունները, ըստ վիճակի սովորաբար երեք որոշում էր կայացվում՝ քաղաքական որոշումով վերագործարկել, գործող օրենքներով վերականգնել, հայտարարել սնանկ: Քաղաքական որոշումների շրջագծում սկսել էր աշխատել Քանաքեռի ալյումինի գործարանը: Հուլիսի 28-ին վարչապետը այցելեց արդեն արտադրանք տվող գործարան: Մինչ բակում Ռոբերտ Ենգոյանը հպարտ-հպարտ պատմում էր կարճ ժամանակում ինչքան գործ են արել ու ինչքան են դեռ անելու: Վազգենն ասում է.
Վազգեն Սարգսյան. Միասին ենք անելու, որովհետև մենք իրար պետք ենք, երկրին պետք ենք 1999-ի հունիսի 11-ին Վազգեն Սարգսյանը նշանակվեց վարչապետ: Որևէ մեկի համար անակնկալ չէր՝ «Միասնությունը» հաղթել էր խորհրդարանական ընտրություններում, մեծամասնություն էր խորհրդարանում, բոլորն էլ գիտեին, որ Կարեն Դեմիրճյանը կընտրվի ԱԺ նախագահ, Վազգեն Սարգսյանը կնշանակվի վարչապետ ու կկազմավորի իր կառավարությունը: Հունիսի 12-ին «Հայաստանի Հանրապետությունում» «Վճռական մենակից վճռական միասնության անցնելու ժամանակը» վերնագրով և Վազգեն Սարգսյանի՝ «Ամեն ժողովուրդ իր պատմության մեջ իր կռիվը գոնե մեկ անգամ մինչև վերջ պետք է կռվի» նախախոսքով կարճ անդրադարձել էի.
Վազգեն Սարգսյան. Արածդ ֆոկուսը քեզ դուր եկա՞վ Ընտրարշավի ժամանակ, ուր էլ գնայինք, Վազգեն Սարգսյանը միշտ ժամանակ էր գտնում՝ զորամաս մտնելու (հատկապես մեծ զորամասեր): Չեմ կարող ստույգ հիշել՝ որտե՞ղ էինք, բայց լավ հիշում եմ, որ շարքով մեծ ու հողոտ տանկեր էին կանգնած՝ իրարից որոշակի հեռավորության վրա: Առաջին անգամ էի այդքան մոտիկից մարտական տանկ տեսնում: Չգիտեմ ինչու՝ փորձեցի բարձրանալ թրթուրների վրա, չստացվեց, հետո որոշեցի նայել, թե տանկի տակ ի՞նչ կա: Կիսապառկած փորձում եմ խցկվել տանկի տակ, համարյա հաջողվել է ու մեկ էլ լսում եմ Վազգենի ձայնը.
Վազգեն Սարգսյան. Ամեն մարդ աշխարհն իր սրտի չափ գիտի Վազգեն Սարգսյան. Եթե «Միասնություն» դաշինքը չկայանար, ես ընտրություններին չէի մասնակցի սյունակում ներկայացրել էի նախնական տեսքով առանց խմբագրումների:
Վազգեն Սարգսյան. Եթե «Միասնություն» դաշինքը չկայանար, ես ընտրություններին չէի մասնակցի Հանդիպեցինք գիշերվա մեկից հետո: Մինչև հարցազրույցը նա փորձում էր ինձ անընդհատ կերակրել, ես հրաժարվում էի, որովհետև դեռ պիտի Երևան հասնեինք: Հարցազրույցը, որ տպագրվեց «Հայաստանի Հանրապետությունում» (18.05.1999) «Ամեն մարդ աշխարհն իր սրտի չափ գիտի» վերնագրով, իրականում կրկնակի մեծ էր և ես հիմա ներկայացնում եմ նախնական տեսքը՝ առանց խմբագրումների, ուղղակի ձայնագրությունը.
Վազգեն Սարգսյան. Այլեւս ժամանակ չկա փորձեր անելու, պիտի գործ անել՝ տիրոջ պես Ես, որ լուսաբանել եմ անկախ Հայաստանում 20-րդ դարի բոլոր քարոզարշավները ու անցել եմ բոլոր ճանապարհներով մի քանի անգամ, անձամբ եմ համոզվել, որ Հայաստանը մեծ արագությունների երկիր չէ, բայց Հայաստանը խորքով ու չճանաչված երկիր է:
Վազգեն Սարգսյան. Իմ նպատակի ճանապարհին ոչ ոք ինձ լռեցնել չի կարող 1999-ի մարտի 5-ին Վազգեն Սարգսյանի 40-ամյակի օրը «Հայաստանի Հանրապետությունում» շնորհավորական խոսք էի գրել «Վճռական մենակը» վերնագրով.
Վազգեն Սարգսյան. Պետություն են ստեղծել այն ժողովուրդները, որոնք պատերազմի կես ճանապարհին չեն հոգնել Երբ վերանայում էի արխիվներս, հասկացա, որ Վազգեն Սարգսյանի մասին ամենաշատն եմ գրել, քան որևէ մեկի, մինչդեռ ներքին զգացողությունս միանգամայն հակառակն էր՝ քիչ եմ գրել, համարյա չեմ գրել:
Ղևոնդ վարդապետ Հովհաննիսյան. Հայը Երուսաղեմում օտարության մեջ է Երուսաղեմի սուրբ Հրեշտակապետաց վանքի տեսուչ Ղևոնդ վարդապետ Հովհաննիսյանին հանդիպել եմ 2013-ի մայիսին, Երուսաղեմում, երբ ուխտագնացության էի գնացել Սուրբ Հող: Նրա հետ հանդիպումը այնքան ներդաշնակ շարունակություն էր այդ օրերի տպավորությունների ու զգացումների, որ պարզ զրույցից հետո ինքս հարցազրույց խնդրեցի, թեպետ ծանոթության սկզբում նա չգիտեր էլ, որ ես ոչ միայն Հայաստանից Երուսաղեմ գնացած ուխտավոր եմ, այլև՝ լրագրող: Եվ իսկապես ուրախ էի, որ ինչ-որ պահից մեր խոսակցությունը վերածվեց հարցազրույցի, որ «Հայերը սուրբ երկրում» անցյալում ու ներկայում՚ վերնագրով տպագրվեց «Իրատես de facto»-ում, երբ ես դեռ Երուսաղեմում էի:
Անուշ Նագգաշյան. Ես երբեք չեմ զգացել, որ Հայաստանից դուրս եմ մեծացել 2013-ի մայիսին ես Երուսաղեմում էի, թեպետ հայ համայնքի հետ հանդիպումներ նախատեսված չէին, երուսաղեմաբնակ հրաշալի բանաստեղծուհի Անուշ Նագգաշյանի հետ հանդիպման հնարավորություն ստեղծվեց եւ մենք երկուսով հրաշալի երեկո անցկացրինք Սիոնի վրա գտնվող նրա տանը, հընթացս էլ՝ հարցազույց, որ հրապարակվեց 2013-ի մայիսի 3-ին «Իրատես de facto»-ում «Ցավալի է, որ հիմա մեր փոքրիկները եւ դպրոցում, եւ տանը արաբերեն են խոսում» վերնագրով:
Միջերկրականը, որ հոսում է ժամանակի միջով Իսրայելում վերջին օրը անցավ Թել Ավիվում: Ավելի ստույգ վերջին մեկ գիշերը և մեկ երեկոն: Իսկ գիշերը սկսվեց հյուրանոցից մի քանի մետր հեռու ծփացող Միջերկրական ծովից, որի ալիքները համառորեն ջնջում էին այն անունները, որ ես ավելի համառ գրում էի ափին: Դեպի գիշեր խորացող ծովի ջուրը ցերեկվա ջերմությունը դեռ չէր կորցրել ու հաճելիորեն սողոսկում էր մաշկիցդ ներս` կամաց-կամաց քեզ էլ դարձնելով իր հետ մեկ ամբողջություն:
Հանդիպումներ Հիսուսի հետ Գալիլեայում Տիբերիա հասանք Գոլանի բարձունքների եզրով: Մյուս կողմում Սիրիան է: Սկսեմ Գալիլեայի ծովակից, ջուրը թափանցիկ է այնքան, որ երևում են ձկները:
Բեթղեհեմի աստղի ու Իսրայելի երկնքի տակ Երուսաղեմի օրը, երբ ամբողջ Իսրայելից երիտասարդները գալիս են Հին քաղաք աղոթքի ու օրհնության, առաջին անգամ Երւսաղեմի երկնքում երևացին ամպեր: Հեռու ու գեղեցիկ, ինչպես անկառավարելի գեղեցիկ կարող է լինել միայն երկնաբնակը: Իսկ մենք գնացինք Բեթղեհեմ, այսինքն՝ Պաղեստին: Ճանապարհը կարճ էր, համարյա մեկ ժամ, գուցե ավելի քիչ: Ու մինչ կհասնեինք Իսրայելն ու Պաղեստինը բաժանող նշանավոր պատին, որ, բնականաբար, պիտի անցներ հայերին պատկանող հողով, ձախում Եղիա մարգարեի վանքը տեսանք, որտեղից նա կառքով բարձրացել է երկինք:
Բացարձակ կապույտ երկնքի ու բացարձակ արևի տակ Հրեաները Երուսաղեմում ապրում են առանձին կյանքով: Միանշանակ նրանք ունեն միայն իրենց Երուսաղեմը: Եվ դա առանձին պատմություն է: Հրեաներն ունեն նաև իրենց Հիսուսը, որ նույնպես առանձին պատմություն է: Հրեաների առանձին Երուսաղեմի առանձին պատմություն է Լացի պատը:
Լրահոս

Արտաքին քաղաքականություն | Նոյեմբեր 26, 2024 18:03
Փաշինյանը ՀԱՊԿ գագաթնաժողովին չի մասնակցի, սակայն կնախագահի ԵԱՏՄ բարձրագույն խորհրդի նիստը

Արտաքին քաղաքականություն | Նոյեմբեր 26, 2024 17:11
Փաշինյանը եւ Դուդան քննարկել են հայ-լեհական հարաբերությունները

Քաղաքականություն | Նոյեմբեր 26, 2024 12:13
Փաշինյանը մեկնաբանել է նոր նշանակումները
Մեր ընտրանին
Նախագծի մասին | Կապ | Օգտագործման կարգ  | Գովազդ
Quality Sign BW
Design by Balasanyan designbureau
© Copyright Mediamax Media Company LLC 1999 -2024
​
​