Մեդիամաքսը ներկայացնում է Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված 100 վայրկյան նախագիծը: Այն հիմնված է Ցեղասպանության ականատեսների վկայությունների վրա` հրատարակված Հայաստանի Ազգային արխիվի կողմից:

Թոմաս դե Վաալը բրիտանացի լրագրող եւ գրող է:

«100 վայրկյան» նախագծի համար նա կարդացել է հատված Ցեղասպանությունը վերապրած Պողոս Վարդանյանի վկայությունից:



Հայաստանի Ազգային Արխիվ, փաստաթղթերի հավաքածու

Կարինի հայ բնակչության տեղահանությունն ու կոտորածը վերապրած Պողոս Վարդանյանի վկայությունը

1916թ. հոկտեմբերի 2
Կարին

Գիշեր իջավ: Բանտում շատ անհարմար էր: Քրտինքը ջրի նման հոսում էր բոլորի ճակատից: Ոմանք նույնիսկ հանեցին իրենց վերարկուն, որ քամեն: Բոլորը ջուր էին ուզում: Ժանդարմները նավթի համար նախատեսված ամաններով ջուր էին բերում Եփրատից ու մեզ տալիս ախոռի դռան ցածր անցքից` վերցնելով 1-2 քուրուշ յուրաքանչյուր բաժակի համար: Սակայն միայն դռանը մոտ գտնվողներն էին կարողանում օգտվել դրանից: Մյուս ծայրում գտնվողները չէին կարողանում խմել: Անհնար էր քնել ու մենք արեւածագին էինք սպասում: Լույսը դեռ չէր բացվել, երբ կալանավորները օդը լցրեցին եկեղեցական արարողությամբ (կարդալով Առավոտ լուսո աղոթքը):

Լույսը բացվեց: Երկու զինվորներ ինձ հետախուզեցին, հափշտակեցին 138 քուրուշ, սակայն չգտան այն 14 ոսկե մետաղադրամները, որոնք կապված էին մեջքիս: Այնուհետեւ ժանդարմն ասաց ինձ. «Հե՛յ, հանի՛ր կոշիկներդ», «Բայց ես բոկոտն կլինեմ»,-պատասխանեցի ես, «Իմ կոշիկները հագիր»,- ասաց նա, «Դրանք հին են», - ասացի: «Դու չես հասցնի մաշել նույնիսկ հները»,- սպառնաց նա: Դա լսելով` առանց դիմադրության հանեցի կոշիկներս ու հագա նրա հները:

Պրոդյուսերներ՝ Արա Թադեւոսյան, Յուլիա Պետրոսյան Բոյլ
Նկարահանումը՝ Ռոսս Գոլդբերգ
Post Production` «Թումո» ընկերություն

Պողոս Վարդանյանի վկայության աղբյուրը՝ National Archives of Armenia, Armenian Genocide by Ottoman Turkey, 1915, Testimony of survivors, Collection of documents, Yerevan-2013:

Վկայության հայերեն թարգմանությունը՝ Անժելա Կժդրյան:

«100 վայրկյան» նախագծի գլխավոր գործընկերը ՎիվաՍել-ՄՏՍ ընկերությունն է: