2025 թվականի հոկտեմբերի 21-ին Հենրիկ Իգիթյանի անվան Գեղագիտության ազգային կենտրոնի ցուցասրահում (Աբովյան 13) բացվել է ճարտարապետ Ավետիք Էլոյանի առաջին անհատական ցուցահանդեսը՝ «Գույն, գիծ, ծավալ»։
Ցուցահանդեսը, որտեղ ներկայացված են 30 տարվա ընթացքում ստեղծված աշխատանքները, կարծես պատասխանում է ճարտարապետության եւ արվեստի հարաբերությունների մասին մշտական հարցին՝ որտե՞ղ է ավարտվում հաշվարկը եւ սկսվում է ազատությունը։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ճարտարապետների ընտանիքում ճարտարապետներ հաճախ են ծնվում։ Ավետիք Էլոյանի մասնագիտությունն էլ կարծես կանխորոշված էր։ Ավարտելով Ճարտարապետական ֆակուլտետը՝ նա երկար տարիներ աշխատում է մասնագիտությամբ՝ ԱՄՆ-ում եւ Հայաստանում:
Բայց ինչպես ինքն է խոստովանում, ինչ-որ պահի ճարտարապետության չափազանց կազմակերպված տրամաբանությունը սկսեց ճնշել:
«Ի տարբերություն ճարտարապետությանը՝ նկարչությունը խիստ տրամաբանական չէ. այն ավելի շատ զգացողություն է, ենթագիտակցական վիճակ», - ասում է Ավետիք Էլոյանը։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
«Նկարել սկսել եմ երկու տարեկանից, բայց կյանքը տարավ դեպի ճարտարապետություն։ Իսկ նկարչությունը, միգուցե, ներքին փախուստի մի տեսակ մնաց ինձ համար։ Ճարտարապետը կախված է պատվիրատուից, պետական եւ համայնքային մարմինների որոշումներից։ Պահ է գալիս, երբ ուզում ես անկախ լինել, ինքդ քո «պատվիրատուն» լինել։ Այդտեղ է սկսվում արվեստը, երբ նախապես գծված սահմաններ չկան եւ կարող ես կտավի դիմաց կանգնել՝ չիմանալով թե գույնը քեզ ուր կտանի», - բացատրում է նա:

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Նկարելու պրոցեսն էլ համեմատում է մեդիտացիայի հետ. «Որքան քիչ ես մտածում, այնքան ավելի իրական է դառնում ստեղծագործությունը։ Երբ հստակ գաղափար ես դնում նկարի մեջ, այն դադարում է արվեստ լինել»։
Իր համար արվեստը ոչ թե մտածելու, այլ զգալու տարածք է. վրձնի առաջին հպումով նա մտնում է «անհայտ գոտի», որտեղ գույներն ու ձեւերը սկսում են թելադրել հաջորդ քայլերը։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
«Ես ճանապարհին եմ։ Հենց ասացիր՝ տեղ ասա, էլ իմաստ չունի շարունակել։ Նպատակն ինքնին ճանապարհն է։ Հիմա ես այդ ճանապարհի սկիզբն եմ ապրում՝ որպես նկարիչ», - անկեղծանում է Ավետիք Էլոյանը։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ցուցահանդեսը մասամբ ստիպել է նրան ավելի գիտակցաբար նայել սեփական գործերին.
«Մեկ վայրում հավաքված տեսնել 30 տարվա աշխատանքը՝ ե՛ւ ուրախացնում է, ե՛ւ վախեցնում։ Տեսնում ես, թե որքան բան է անցել քո միջով»։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ցուցահանդեսի վերնագիրը՝ «Գույն, գիծ, ծավալ», արտացոլում է երեք հիմնական «լեզուները», որոնցով Ավետիքը «խոսում է» կտավի հետ.
«Երեքն էլ գործիք են ինձ համար։ Գիծը՝ որպես ճարտարապետական ժառանգություն, գույնը՝ որպես հուզմունք, իսկ ծավալը՝ որպես մտածողության տարածք»։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Նկարներում ճարտարապետական մտածողությունը թաքցնելու նպատակ չունի.
«Հնարավոր չէ ամբողջությամբ ազատվել այդ տրամաբանությունից։ Երբեմն, խանգարում է, բայց ես դրա դեմ չեմ պայքարում»։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ամենամեծ կտավները ստեղծվել են կյանքի դժվար պահերին.

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
«Հիմնականում նկարում եմ այն ժամանակ, երբ բարդ շրջան եմ ունենում։ Դա էմոցիաները դուրս բերելու մի ձեւ է։ Չեմ ասի՝ թեթեւանում եմ, բայց օգնում է հասկանալ, թե ինչ եմ զգում»։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
«Գույն, գիծ, ծավալ»-ը Ավետիք Էլոյանի առաջին ցուցահանդեսն է. նախկինում իր աշխատանքները ցուցադրելու մասին չէր մտածել: «Շատ պրակտիկ էի՝ ուրիշ մասնագիտություն, ուրիշ ռեժիմ։ Իսկ հիմա, երեւի, հասել եմ այն կետին, երբ հետաքրքիր է՝ ուրիշներն ինչ կտեսնեն այս գործերում», - բացատրում է նա:

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ցուցահանդեսի գաղափարը ծնվեց 50-ամյակի նախօրեին: ««Կլոր» տարեթիվ էր` մտածեցի՝ ինչո՞ւ ծնունդս այսպես չնշել։ Ճիշտ է, ցուցահանդեսը մի քանի ամսի ուշ բացվեց, բայց կարեւորը՝ բացվեց»։

Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ավետիք Էլոյանի «Գույն, գիծ, ծավալ» ցուցահանդեսը կգործի մինչեւ հոկտեմբերի 26-ը ներառյալ:
Աստղիկ Հովհաննեսով
Լուսանկարները՝ Դավիթ Ղահրամանյանի
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: