Այսօր մեր ինքնությունը հաճախ նույնական է սոցիալական ցանցերի մեր կերպարի հետ։ Ու եթե ակտիվ չես հայտնի հարթակներում, հաճախ չես հրապարակում նկարներ, հոլովակներ, չես նշում, թե որտեղ ես, ում հետ եւ ինչ տրամադրությամբ, ապա դժվար է հավատալ, որ առհասարակ կաս, ապրում ես։ Կամ գոնե ապրում ես որեւէ կերպ ուշադրության արժանի կյանք։ Ինչպիսի՞ն է քո կյանքն իրականում՝ լեցուն կամ դատարկ, բարդ ու հետաքրքիր, գրեթե ոչ ոքի չի հետաքրքրում։
Ու այդ պայմաններում ամեն ինչ վերածվում է մրցավազքի՝ ավելի արագ, ավելի բարձր, ավելի ուժեղ։
Առողջ ապրելակերպը մրցավազք է՝ անվերջ հյուծող սննդակարգերի ու դրանց հաջորդող նույնաքանակ «срыв»-ների, տվյալ պահին մոդայիկ սպորտաձեւով զբաղվելու ու նոր մարզահագուստով նկարներ փոստելու։
Մրցավազք է ընտանիքը՝ մոնտաժված հոլովակներում միշտ ժպտացող ու ռեստորանային ուտեստներ պատրաստող մայրիկը, հոգատար ու միշտ աջակցող հայրիկը ու երեխաները՝ ժպտադեմ, կոկիկ եւ օրինակելի։
Մրցավազք են ճանապարհորդությունները՝ հանգստյան օրերին low cost թռիչքներով եվրոպական որեւէ քաղաք մեկնելու եւ համաշխարհային արվեստի, պատմության ու ճարտարապետության գլուխգործոցները որպես սելֆիների ֆոն օգտագործելու համար։
Իսկ այդ ամենից դուրս իրական կյանքն է՝ սովորական, բազմաշերտ, առօրյա ու բազմազան։ Այո, սոցիալական ցանցերի ամենակուլ երախից դուրս կյանք կա։
Իսկ մրցավազքում գրեթե ոչինչ իրական չէ։ Կարեւորը ցույց տալն է։ Ու այստեղ խնդիրը միայն խաղալը չէ, նույնիսկ առանձին պարագաներն ու պայմանները էական չեն, էական է իսկապես լինելը, լինելը, ոչ թե թվալը։
«Լինել»-ը միշտ է դժվար, ինչպես Պարույր Սեւակի «Ուշացած իմ սեր» պոեմում.
Պետք է օջա՜խ մաքուր,
Սիրո գողտրիկ տանի՜ք,
Ուր չի կարող լինել ոչ մի կարիք
Խաղալ «լավ ընտանիք» .
Մի հա՛րկ,
Ուր հա՜րկ չկա
Խաղալ, թե «սրա պես լավ հարկ չկա՜» .․․
Սոցիալական ցանցերն ու վիրտուալ իրականությունը թվում են մեզ այնքան հեշտ հասանելի։ Ու երբեմն մեր կյանքում այնքան բանի են փոխարինում ու դատարկություն լցնում։ Բայց մոռանում ենք, որ անվերադարձ գողանում են մեր ամենաթանկը՝ ժամանակը։ Ու մոռանում ենք, որ աշխարհում ոչինչ անհատույց չի տրվում։
Գուցե՞ այդ մենք չենք օգտագործում սոցիալական ցանցերը, այլ նրանք են մեզ օգտագործում։ Ի վերջո, եթե ինչ-որ բանի համար չենք վճարում, հնարավոր է՝ պրոդուկտը հենց մենք ենք։
Լուսինե Վարդանյանը բժիշկ է՝ նյարդաբան, հոգեբույժ։
Սյունակում արտահայտված մտքերը պատկանում են հեղինակին եւ կարող են չհամընկնել Մեդիամաքսի տեսակետներին:
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: